°°•میوه دلم و نور دیدگانم •°°

اول سفرمون بگم که تقریبا کوتاه بود از 17 روز مرخصی 10 روزش مونده که قرار بود بریم جنوب که نشد و برگشیتم مشهد اولش که عروسی رفتیم بهم خیلی گذشت . اینم از آثار حنابندون در روز بعد از عروسی  روز پنجشنبه هفته گذشته خبر دادن که انتقالی مون برای گرگان اومده و ما باید بریم تسویه کنیم .باورمون نمیشد که قبول کرده باشن چند وقت پیش خیلی دوست داشتیم بریم گرگان اما با وقتی که دانشگاه گرگان پذیرش مرد داشت دیگه منم بیخیال شدم و دانشگاه مشهد رو انتخاب کردم و دیگه تمایلی به اونجا نداشتم . همکارای همسری که زنگ میزدن و میخواستند مژدگونی بگیرن اما خبر نداشتند ما وقتی این خبر رو شنیدیم پنجر شدیم . الانم که باید تسویه حساب کنیم و از این شهر و دیار بر...

خب من اومدم همسری من خیلی خوب میبینم که برای راحتی من چه کارهایی که نمیکنی ...چه زحمتهایی که نمیکشی.... یاد اون لحظه هایی افتادم که فرسخ ها از هم دور بودیم چقد واسه رفتن زیر سقف و آشیانه خودمون بی تابی میکردیم ... چه دقیقه هایی که باهم حرف میزدیم حتی به ساعت هم میرسید و اون لحظه دلمون میخواست کنار هم باشیم و فقط کنار هم ... یاد اون لحظه ای افتادم وقتی میرسیدی شهرمون فوری میومدی پیشم و بیشتر کنارمن  بودی تا خونواده خودت.  حتی اون لحظه ای که زیر بارون اومدم استقبالت رو فراموش نمیکنم .بهترین لحظه ی دیدارمون بود.یاد لحظه هایی که با تموم شوق باهام حرف میزدنی و من با دل وجان گوش میدم ... یاد لحظه هایی که میخواستی دوباره برگردی ش...